ابطن الباص ورده وانظر الهه
علیهه اکتب قصیده وانظم الهه
اشما انظر امرایه منظر الهه
تشل الحال من تنظر علیه
اچم مره تقشنی وانقش الهه
اطلبت منی ارسمهه وانقش الهه
ابکثر ما کنت احبهه و اناقش الهه
طلعت خاینه او کذبت علیه
ذهب طهران گلبی ما لگا ها
ابشوارها گصدها او ما لگاها
قلبی ابحبه الهه او ملک اها
املکت گلبی اومحبتهه شچیه
مطایا اهوای شفنه مارکبنا
او علی درب المحبه مارکبنا
شافانه حبیبی او مارکبانا
صحت له والتفت ما حن علیه
الک بل عین احط دارک واحط روح
احترگ گلبی لتقابلنی ولک روح
الچان اترید گعداته ولک راح
نسه حبه او ذهب لهل الوطیه
الک الاف بل خزنه ولک دار
تدری انته ذهب صافی ولک در
لا تنسی الی ذکراکم والک دار
اذا متمر هواک ایعم علیه
من اهواز اجینه انطهرالکم
عدنه شغل یمکم الطهرانکم
عدنه اوصیه الکم اعطیهه الکم
خل یرتاح بالی ابهل اذیه
اجیتک معتنی او مترد علیه
ضربت الجرس هم مترد علیه
هدیتک روح لاکن متردها الیه
درکتک خاین ابدرب الخویه
بگیت افتر ابدربی من هواکم
اشعجب غیر طبعکم من هاواکم
گلبی شاب وانطر من هواکم
بگه امغیم او تایه بل ثنیه
عجیب احلام حلوه رافگتنی
الدنیا اذهت علی من رافگتنی
گتله رافگتک مو رافگتنی
یگلی شم هوا وابلع منیه
یراهی عوف دارک وانتخینه
انت سلوتی او روحی وانته خینه
اذا ننخاک مره انتخینه
ولا ما تجی لا تعتب علیه
اخلافک ما ضحک فمی ولا دار
ولا زرنه شواطیهم ولا دار
اخلافک لا ثدی یرضع ولا در
یدر ابیوم نتقابل سویه
علیک اعیونی سهرن یا سهرنه
اخلافک ما کو ونسه یمسهرنه
یا ما لل محب گعدینه او سهرنه
السهر مل واحنه گعده ابهل ثنیه
یطارش دز سلامی او سلمنی
ابصحتی بشر حبیبی ا وسئله منی
گلت راحت الخوه او ما سلونی
ابو افلوس ایتبختر بل دنیه
یخی ملیت من ضیمک و دهرک
بعد ما اگعد اگبالک و ادهرک
جسمی نهل ما یحمل وده یرک
ایتخربط من ذکر اسمک علیه
طویت اللیال وایامی لجلکم
لان گلبی علی حبه لاج الکم
سهر لیله علی الفرگه او لاژالکم
متعودون یخسر بل دنیه
حملنه اهموم منچ یا دنیه
علی کرهچ او طمعچ یا دنیه
ابوی الگال شاره یدی نیه
اهی سوده او مصایبهه ردیه
شلت اهموم محد شایلانی
علی متنی ضمایر شایل انی
کاس الضیم صبه شای لنی
الگلب محروگ او برده ابکاس الیه
شردنه امن الکراهه او هل لفتنه
بری من شرهه لاکن حللفتنه
عفتهه الزمت ظهری او حالفتنه
مچبیه او کل وکت تفتر علیه
اشکثر همی مراکب سار بنهار
یصب غیضه علی مرزاب بنهار
اذا نتماطل انه اویاک بل نهر
اخلی راسه تحت المزهریه
الف عجده ابحبک یخی شدهن
اچم ورده التحن اعلیک او شادهن
هذنی المرمرن خلگک اشعدهن
ازلفن لو تموتن بل وطیه
دخلت اببیر انه ابحبک بلا مای
ولا ابوی الخذت رایه ولا مای
لانی دارس اعلومه ولانی امی
نخیت الرب اضن سهلهه الیه
الصداقه دوم باری الهه وجرها
اذا ثانی دخل بیهه وجرها
احسبه ناکر ابذاته واجراها
تکون انته الوفی ابهای الثنیه
شد احزام ظهرک واخذ درباک
الشجاعه ذهب وامخزنه درباک
لا تذهب اذا ماتحب دربک
الثگل یشتل ورد برض الوطیه
اشمالک یا دهر مشتبچ ویای
ابنارک هل حرگت الگلب ویای
الرایح سمعیته ابهای والیای
انته ابفرح وانه النار بیه
نزلت ابدارکم خالی بهامای
رحیل او تاه دلالی بهامای
الجمل ما شایل افراگک بهمی
المراچب غرگت گلبی اباذیه
نزلت ابدارکم واگف ولا اشوف
او گلبی ابذکر حصراتک ولا شف
انترس بهمومک ابمایه ولا نشف
اشما ینشف تترسه ابنظره الیه
یغالی کثر ابلومک و وعداک
وین اصحابک احبابک ونعداک
هذا الجری المکتوبک ووعد الک
اشتضن تفرغ یبن طیب البریه
بلاوی اهوای گلبی ما سمنه
او کلینه اشکثر حنضل ما سمنه
ولا اذینه جارک وماسه منه
:: برچسبها:
ابوذیات طهران ,
:: بازدید از این مطلب : 1931
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1